vainio
See also: Vainio
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *vainijo, borrowed from Proto-Norse [script needed] (*hwainiō), from Proto-Germanic *hwainō (compare English whin, Old Norse hvein and Swedish ven). Cognate with Estonian vain.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋɑi̯nio/, [ˈʋɑi̯nio̞]
- Rhymes: -ɑinio
- Syllabification(key): vai‧ni‧o
Declension
| Inflection of vainio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | vainio | vainiot | |
| genitive | vainion | vainioiden vainioitten | |
| partitive | vainiota | vainioita | |
| illative | vainioon | vainioihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | vainio | vainiot | |
| accusative | nom. | vainio | vainiot |
| gen. | vainion | ||
| genitive | vainion | vainioiden vainioitten | |
| partitive | vainiota | vainioita | |
| inessive | vainiossa | vainioissa | |
| elative | vainiosta | vainioista | |
| illative | vainioon | vainioihin | |
| adessive | vainiolla | vainioilla | |
| ablative | vainiolta | vainioilta | |
| allative | vainiolle | vainioille | |
| essive | vainiona | vainioina | |
| translative | vainioksi | vainioiksi | |
| instructive | — | vainioin | |
| abessive | vainiotta | vainioitta | |
| comitative | — | vainioineen | |
| Possessive forms of vainio (type valtio) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | vainioni | vainiomme |
| 2nd person | vainiosi | vainionne |
| 3rd person | vainionsa | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.