urbicus
Latin
Etymology
From urbs.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈur.bi.kus/, [ˈʊr.bɪ.kʊs]
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | urbicus | urbica | urbicum | urbicī | urbicae | urbica | |
| Genitive | urbicī | urbicae | urbicī | urbicōrum | urbicārum | urbicōrum | |
| Dative | urbicō | urbicae | urbicō | urbicīs | urbicīs | urbicīs | |
| Accusative | urbicum | urbicam | urbicum | urbicōs | urbicās | urbica | |
| Ablative | urbicō | urbicā | urbicō | urbicīs | urbicīs | urbicīs | |
| Vocative | urbice | urbica | urbicum | urbicī | urbicae | urbica | |
References
- urbicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- urbicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.