unigenitus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /uː.niˈɡe.ni.tus/, [uː.nɪˈɡɛ.nɪ.tʊs]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ūnigenitus | ūnigenita | ūnigenitum | ūnigenitī | ūnigenitae | ūnigenita | |
| Genitive | ūnigenitī | ūnigenitae | ūnigenitī | ūnigenitōrum | ūnigenitārum | ūnigenitōrum | |
| Dative | ūnigenitō | ūnigenitae | ūnigenitō | ūnigenitīs | ūnigenitīs | ūnigenitīs | |
| Accusative | ūnigenitum | ūnigenitam | ūnigenitum | ūnigenitōs | ūnigenitās | ūnigenita | |
| Ablative | ūnigenitō | ūnigenitā | ūnigenitō | ūnigenitīs | ūnigenitīs | ūnigenitīs | |
| Vocative | ūnigenite | ūnigenita | ūnigenitum | ūnigenitī | ūnigenitae | ūnigenita | |
References
- unigenitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- unigenitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.