uncinatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /un.kiːˈnaː.tus/, [ʊŋ.kiːˈnaː.tʊs]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | uncīnātus | uncīnāta | uncīnātum | uncīnātī | uncīnātae | uncīnāta | |
| Genitive | uncīnātī | uncīnātae | uncīnātī | uncīnātōrum | uncīnātārum | uncīnātōrum | |
| Dative | uncīnātō | uncīnātō | uncīnātīs | ||||
| Accusative | uncīnātum | uncīnātam | uncīnātum | uncīnātōs | uncīnātās | uncīnāta | |
| Ablative | uncīnātō | uncīnātā | uncīnātō | uncīnātīs | |||
| Vocative | uncīnāte | uncīnāta | uncīnātum | uncīnātī | uncīnātae | uncīnāta | |
Related terms
Descendants
- English: uncinate
References
- uncinatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- uncinatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- uncinatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.