uleczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ leczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈlɛ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧le‧czyć

Verb

uleczyć pf (imperfective uleczać)

  1. (transitive, literary) to cure (to restore to health)
    Synonyms: uzdrowić, wyleczyć
  2. (transitive, literary) to cure (to bring a disease or its bad effects to an end)
    Synonym: wyleczyć
  3. (transitive, literary) to cure [+ z (genitive) = of something] (to cause to be rid of a defect)
    Synonym: wyleczyć

Conjugation
Conjugation of uleczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uleczyć
future tense 1st uleczę uleczymy
2nd uleczysz uleczycie
3rd uleczy uleczą
impersonal uleczy się
past tense 1st uleczyłem uleczyłam uleczyliśmy uleczyłyśmy
2nd uleczyłeś uleczyłaś uleczyliście uleczyłyście
3rd uleczył uleczyła uleczyło uleczyli uleczyły
impersonal uleczono
conditional 1st uleczyłbym uleczyłabym uleczylibyśmy uleczyłybyśmy
2nd uleczyłbyś uleczyłabyś uleczylibyście uleczyłybyście
3rd uleczyłby uleczyłaby uleczyłoby uleczyliby uleczyłyby
impersonal uleczono by
imperative 1st niech uleczę uleczmy
2nd ulecz uleczcie
3rd niech uleczy niech uleczą
passive adjectival participle uleczony uleczona uleczone uleczeni uleczone
anterior adverbial participle uleczywszy
verbal noun uleczenie

Derived terms
adjective
noun
  • uleczalność

Further reading
  • uleczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uleczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.