uboczny

Polish

Etymology

From u- +‎ bok +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /uˈbɔt͡ʂ.nɨ/
Audio (file)

Adjective

uboczny (not comparable)

side, indirect; oblique; incidental, not related to the main segment
side, unplanned

Declension

declension of uboczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	uboczny		uboczne	uboczna	uboczni	uboczne
genitive	ubocznego			ubocznej	ubocznych
dative	ubocznemu			ubocznej	ubocznym
accusative	ubocznego	uboczny	uboczne	uboczną	ubocznych	uboczne
instrumental	ubocznym			uboczną	ubocznymi
locative	ubocznym			ubocznej	ubocznych

Further reading

uboczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
uboczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.