turhautuminen

Finnish

Etymology

turhautua + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈturhɑu̯tuminen/, [ˈt̪urhɑu̯t̪uˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Hyphenation: tur‧hau‧tu‧mi‧nen

Noun

turhautuminen

  1. getting frustrated

Declension

Inflection of turhautuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative turhautuminen turhautumiset
genitive turhautumisen turhautumisten
turhautumisien
partitive turhautumista turhautumisia
illative turhautumiseen turhautumisiin
singular plural
nominative turhautuminen turhautumiset
accusative nom. turhautuminen turhautumiset
gen. turhautumisen
genitive turhautumisen turhautumisten
turhautumisien
partitive turhautumista turhautumisia
inessive turhautumisessa turhautumisissa
elative turhautumisesta turhautumisista
illative turhautumiseen turhautumisiin
adessive turhautumisella turhautumisilla
ablative turhautumiselta turhautumisilta
allative turhautumiselle turhautumisille
essive turhautumisena turhautumisina
translative turhautumiseksi turhautumisiksi
instructive turhautumisin
abessive turhautumisetta turhautumisitta
comitative turhautumisineen

Verb

turhautuminen

  1. Fourth infinitive of turhautua.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.