tuikein

Finnish

Adjective

tuikein

  1. superlative degree of tuikea

Declension

Inflection of tuikein (Kotus type 36/sisin, mp-mm gradation)
nominative tuikein tuikeimmat
genitive tuikeimman tuikeimpien
tuikeinten
partitive tuikeinta tuikeimpia
illative tuikeimpaan tuikeimpiin
singular plural
nominative tuikein tuikeimmat
accusative nom. tuikein tuikeimmat
gen. tuikeimman
genitive tuikeimman tuikeimpien
tuikeinten
tuikeimpainrare
partitive tuikeinta tuikeimpia
inessive tuikeimmassa tuikeimmissa
elative tuikeimmasta tuikeimmista
illative tuikeimpaan tuikeimpiin
adessive tuikeimmalla tuikeimmilla
ablative tuikeimmalta tuikeimmilta
allative tuikeimmalle tuikeimmille
essive tuikeimpana tuikeimpina
translative tuikeimmaksi tuikeimmiksi
instructive tuikeimmin
abessive tuikeimmatta tuikeimmitta
comitative tuikeimpine
Possessive forms of tuikein (type sisin)
Rare. Only used with substantive adjectives.
possessor singular plural
1st person tuikeimpani tuikeimpamme
2nd person tuikeimpasi tuikeimpanne
3rd person tuikeimpansa

Adjective

tuikein

  1. instructive plural of tuikea

Noun

tuikein

  1. instructive plural of tuikki

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.