tinka
Finnish
Etymology
Borrowed from Proto-Germanic *þingą.
Declension
| Inflection of tinka (Kotus type 9/kala, nk-ng gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | tinka | tingat | |
| genitive | tingan | tinkojen | |
| partitive | tinkaa | tinkoja | |
| illative | tinkaan | tinkoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | tinka | tingat | |
| accusative | nom. | tinka | tingat |
| gen. | tingan | ||
| genitive | tingan | tinkojen tinkainrare | |
| partitive | tinkaa | tinkoja | |
| inessive | tingassa | tingoissa | |
| elative | tingasta | tingoista | |
| illative | tinkaan | tinkoihin | |
| adessive | tingalla | tingoilla | |
| ablative | tingalta | tingoilta | |
| allative | tingalle | tingoille | |
| essive | tinkana | tinkoina | |
| translative | tingaksi | tingoiksi | |
| instructive | — | tingoin | |
| abessive | tingatta | tingoitta | |
| comitative | — | tinkoineen | |
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.