teimar
Galician
Etymology
Attested since the 19th century. From teima (“obsession, idée fixe”).
Pronunciation
- IPA(key): [tejˈmaɾ]
Verb
teimar (first-person singular present teimo, first-person singular preterite teimei, past participle teimado)
- (intransitive, or transitive with en) to insist, persist
- 1853, Juan Manuel Pintos, A gaita gallega:
- A teimar ninguén me gana meu amo na teima fico son máis porfión que o pico que as duras pedras debana: máis que vexa unha catana de punta cabo do bico hei de decir chichirico e o lenguaxe gallego
- In being obstinate nobody wins me, milord. I remain in the obstinacy; I'm more obstinate that the pick that hard stones undo; even seeing a pointing katana next to my beak I will say dandy in Galician language
- A teimar ninguén me gana meu amo na teima fico son máis porfión que o pico que as duras pedras debana: máis que vexa unha catana de punta cabo do bico hei de decir chichirico e o lenguaxe gallego
- 1853, Juan Manuel Pintos, A gaita gallega:
Conjugation
Conjugation of teimarar
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | first | second | third | first | second | third |
Infinitive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
impersonal | teimarar | |||||
personal | teimarar | teimarares | teimarar | teimararmos | teimarardes | teimararen |
Gerund | ||||||
teimarando | ||||||
Past participle | singular | plural | ||||
masculine | teimarado | teimarados | ||||
feminine | teimarada | teimaradas | ||||
Indicative | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | teimaro | teimaras | teimara | teimaramos | teimarades | teimaran |
imperfect | teimaraba | teimarabas | teimaraba | teimarabamos | teimarabades | teimaraban |
preterite | teimarei | teimaraches | teimarou | teimaramos | teimarastes | teimararon |
pluperfect | teimarara | teimararas | teimarara | teimararamos | teimararades | teimararan |
future | teimararei | teimararás | teimarará | teimararemos | teimararedes | teimararán |
conditional | teimararía | teimararías | teimararía | teimarariamos | teimarariades | teimararían |
Subjunctive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | teimare | teimares | teimare | teimaremos | teimaredes | teimaren |
preterite | teimarase | teimarases | teimarase | teimarásemos | teimarásedes | teimarasen |
future | teimarar | teimarares | teimarar | teimararmos | teimarardes | teimararen |
Imperative | – | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
affirmative | – | teimara | teimare | teimaremos | teimarade | teimaren |
negative | – | teimares | teimare | teimaremos | teimaredes | teimaren |
Related terms
References
- “teimar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “teimar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “teimar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /tejˈma(ʁ)/ [teɪ̯ˈma(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /tejˈma(ɾ)/ [teɪ̯ˈma(ɾ)]
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /tejˈma(ʁ)/ [teɪ̯ˈma(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /tejˈma(ɻ)/ [teɪ̯ˈma(ɻ)]
- (Portugal) IPA(key): /tɐjˈmaɾ/
- (Central Portugal) IPA(key): /tejˈmaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /teˈmaɾ/
- Hyphenation: tei‧mar
Verb
teimar (first-person singular present teimo, first-person singular preterite teimei, past participle teimado)
- (intransitive, or transitive with em) to persist
- (intransitive, or transitive with em) to insist
- 1896, Joaquim Manuel de Macedo, “XLIV”, in A Luneta Mágica:
- Eu me sentia perfeitamente restabelecido; mas o médico teimava em administrar-me colheres de uma preparação que ajudada de severa dieta debilitava-me cruelmente.
- (please add an English translation of this quote)
-
Conjugation
Conjugation of teimar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazil.
2Portugal.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.