takvim

Turkish

Etymology

From Arabic تَقْوِيم‎ (taqwīm).

Pronunciation
  • IPA(key): [tɑkˈvim]

Noun

takvim (definite accusative takvimi, plural takvimler)

  1. calendar

Declension
Inflection
Nominative takvim
Definite accusative takvimi
Singular Plural
Nominative takvim takvimler
Definite accusative takvimi takvimleri
Dative takvime takvimlere
Locative takvimde takvimlerde
Ablative takvimden takvimlerden
Genitive takvimin takvimlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular takvimim takvimlerim
2nd singular takvimin takvimlerin
3rd singular takvimi takvimleri
1st plural takvimimiz takvimlerimiz
2nd plural takviminiz takvimleriniz
3rd plural takvimleri takvimleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular takvimim takvimlerim
2nd singular takvimsin takvimlersin
3rd singular takvim
takvimdir		 takvimler
takvimlerdir
1st plural takvimiz takvimleriz
2nd plural takvimsiniz takvimlersiniz
3rd plural takvimler takvimlerdir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.