taç

See also: tac, tác, tắc, and TAC

Albanian

Etymology

Univerbation of ta, neut. of ai + çë.

Pronoun

taç

  1. (the one that, (the one) which

Turkish
taç

Etymology

From Arabic تَاج‎ (tāj) or Persian تاج‎ (tāj, “crown”).

Pronunciation
  • IPA(key): [tɑt͡ʃ]

Noun

taç (definite accusative tacı, plural taçlar)

  1. crown

Declension
Inflection
Nominative taç
Definite accusative tacı
Singular Plural
Nominative taç taçlar
Definite accusative tacı taçları
Dative taca taçlara
Locative taçta taçlarda
Ablative taçtan taçlardan
Genitive tacın taçların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular tacım taçlarım
2nd singular tacın taçların
3rd singular tacı taçları
1st plural tacımız taçlarımız
2nd plural tacınız taçlarınız
3rd plural taçları taçları

Derived terms
  • baş tacı
  • taç giydirmek
  • taçlı
  • taçsız
  • taçlandırmak
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.