suostuminen

Finnish

Etymology

suostua + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsuo̯stuminen/, [ˈs̠uo̞̯s̠t̪uˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Syllabification: suos‧tu‧mi‧nen

Noun

suostuminen

  1. agreeing, consenting
  2. accepting, approving

Declension

Inflection of suostuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative suostuminen suostumiset
genitive suostumisen suostumisten
suostumisien
partitive suostumista suostumisia
illative suostumiseen suostumisiin
singular plural
nominative suostuminen suostumiset
accusative nom. suostuminen suostumiset
gen. suostumisen
genitive suostumisen suostumisten
suostumisien
partitive suostumista suostumisia
inessive suostumisessa suostumisissa
elative suostumisesta suostumisista
illative suostumiseen suostumisiin
adessive suostumisella suostumisilla
ablative suostumiselta suostumisilta
allative suostumiselle suostumisille
essive suostumisena suostumisina
translative suostumiseksi suostumisiksi
instructive suostumisin
abessive suostumisetta suostumisitta
comitative suostumisineen
Possessive forms of suostuminen (type nainen)
possessor singular plural
1st person suostumiseni suostumisemme
2nd person suostumisesi suostumisenne
3rd person suostumisensa

Verb

suostuminen

  1. nominative of fourth infinitive of suostua
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.