succinctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of succingō (tuck up, gird).

Participle

succīnctus (feminine succīncta, neuter succīnctum); first/second-declension participle

  1. ready, prepared, having been readied.
  2. succinct, concise.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative succīnctus succīncta succīnctum succīnctī succīnctae succīncta
Genitive succīnctī succīnctae succīnctī succīnctōrum succīnctārum succīnctōrum
Dative succīnctō succīnctō succīnctīs
Accusative succīnctum succīnctam succīnctum succīnctōs succīnctās succīncta
Ablative succīnctō succīnctā succīnctō succīnctīs
Vocative succīncte succīncta succīnctum succīnctī succīnctae succīncta

Descendants

  • Catalan: succint
  • English: succinct
  • French: succinct
  • Italian: succinto
  • Portuguese: sucinto

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.