strzec

Polish

Inherited from Proto-Slavic *sterťi (stem *sterg-), from Proto-Balto-Slavic *sterˀg-, from Proto-Indo-European *sterg-.

strzec impf (perfective ustrzec)

(transitive) to guard, to protect
Synonyms: chronić, pilnować
(transitive) to abide by, to observe [+genitive = something] (to follow or obey the custom, practice, or rules)
(reflexive) to beware [+genitive = of someone or something]

Conjugation of strzec impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		strzec
present tense	1^st	strzegę			strzeżemy
	2^nd	strzeżesz			strzeżecie
	3^rd	strzeże			strzegą
	impersonal	strzeże się
past tense	1^st	strzegłem	strzegłam		strzegliśmy	strzegłyśmy
	2^nd	strzegłeś	strzegłaś		strzegliście	strzegłyście
	3^rd	strzegł	strzegła	strzegło	strzegli	strzegły
	impersonal	strzeżono
future tense	1^st	będę strzegł, będę strzec	będę strzegła, będę strzec		będziemy strzegli, będziemy strzec	będziemy strzegły, będziemy strzec
	2^nd	będziesz strzegł, będziesz strzec	będziesz strzegła, będziesz strzec		będziecie strzegli, będziecie strzec	będziecie strzegły, będziecie strzec
	3^rd	będzie strzegł, będzie strzec	będzie strzegła, będzie strzec	będzie strzegło, będzie strzec	będą strzegli, będą strzec	będą strzegły, będą strzec
	impersonal	będzie strzec się
conditional	1^st	strzegłbym	strzegłabym		strzeglibyśmy	strzegłybyśmy
	2^nd	strzegłbyś	strzegłabyś		strzeglibyście	strzegłybyście
	3^rd	strzegłby	strzegłaby	strzegłoby	strzegliby	strzegłyby
	impersonal	strzeżono by
imperative	1^st	niech strzegę			strzeżmy
	2^nd	strzeż			strzeżcie
	3^rd	niech strzeże			niech strzegą
active adjectival participle		strzegący	strzegąca	strzegące	strzegący	strzegące
passive adjectival participle		strzeżony	strzeżona	strzeżone	strzeżeni	strzeżone
contemporary adverbial participle		strzegąc
verbal noun		strzeżenie

adjective

nouns

proverb

verbs

nouns