straszyć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *strašiti. By surface analysis, strach +‎ -yć.

straszyć impf

(transitive) to frighten, to scare (to cause to feel fear)
Synonym: trwożyć
(transitive, colloquial) to threaten (to make a threat against someone)
Synonym: grozić
(reflexive) to scare one another

Conjugation of straszyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		straszyć
present tense	1^st	straszę			straszymy
	2^nd	straszysz			straszycie
	3^rd	straszy			straszą
	impersonal	straszy się
past tense	1^st	straszyłem	straszyłam		straszyliśmy	straszyłyśmy
	2^nd	straszyłeś	straszyłaś		straszyliście	straszyłyście
	3^rd	straszył	straszyła	straszyło	straszyli	straszyły
	impersonal	straszono
future tense	1^st	będę straszył, będę straszyć	będę straszyła, będę straszyć		będziemy straszyli, będziemy straszyć	będziemy straszyły, będziemy straszyć
	2^nd	będziesz straszył, będziesz straszyć	będziesz straszyła, będziesz straszyć		będziecie straszyli, będziecie straszyć	będziecie straszyły, będziecie straszyć
	3^rd	będzie straszył, będzie straszyć	będzie straszyła, będzie straszyć	będzie straszyło, będzie straszyć	będą straszyli, będą straszyć	będą straszyły, będą straszyć
	impersonal	będzie straszyć się
conditional	1^st	straszyłbym	straszyłabym		straszylibyśmy	straszyłybyśmy
	2^nd	straszyłbyś	straszyłabyś		straszylibyście	straszyłybyście
	3^rd	straszyłby	straszyłaby	straszyłoby	straszyliby	straszyłyby
	impersonal	straszono by
imperative	1^st	niech straszę			straszmy
	2^nd	strasz			straszcie
	3^rd	niech straszy			niech straszą
active adjectival participle		straszący	strasząca	straszące	straszący	straszące
passive adjectival participle		straszony	straszona	straszone	straszeni	straszone
contemporary adverbial participle		strasząc
verbal noun		straszenie

verbs

adjective

nouns

verbs

adjectives

nouns