staður

Faroese

Etymology

From Old Norse staðr, from Proto-Germanic *stadiz, from Proto-Indo-European *stéh₂tis, from Proto-Indo-European *steh₂-.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈstɛaːvʊɹ/
Rhymes: -ɛaːvʊɹ

Homophone: stavur

Noun

staður m (genitive singular staðar, plural staðir)

location, site, place
town

Declension

m14	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	staður	staðurin	staðir	staðirnir
Accusative	stað	staðin	staðir	staðirnar
Dative	stað/ staði	staðnum/ staðinum	støðum/ staðum	støðunum/ staðunum
Genitive	staðar	staðarins	staða	staðanna

Hyponyms

baðstaður
blótstaður
bústaður
føðistaður
handilsstaður
høvuðsstaður
nónstaður
prentstaður
sølustaður
tjaldstaður
upphavsstaður
upprunastaður
virkisstaður

Related terms

staðarfall
staðarhjáorð
staðarlýsing
staðarmúrur
staðarnavn

Further reading

"staður" at Sprotin.fo

Icelandic

Etymology

From Old Norse staðr.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈstaːðʏr/
Rhymes: -aːðʏr

Noun

staður m (genitive singular staðar, nominative plural staðir)

a location, a place, a spot
Þetta er mjög afvikinn staður.
This is a very remote place.

Declension

declension of staður

	indefinite	definite	indefinite	definite
m-s3	singular		plural
nominative	staður	staðurinn	staðir	staðirnir
accusative	stað	staðinn	staði	staðina
dative	stað	staðnum	stöðum	stöðunum
genitive	staðar	staðarins	staða	staðanna

Derived terms

alls staðar, allstaðar
annars staðar
á staðnum
eiga sér stað
fara af stað
finna stað
fyrst í stað
færa úr stað
í alla staði
í annan stað
í staðinn fyrir
í staðinn
koma niður í sama stað
koma sér af stað
leggja af stað
nema staðar
sjá hvergi staðar
standa í stað
staðfugl
staðaratviksorð
staðarfall
sums staðar
til staðar
veitingastaður
þegar í stað

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.