spostrzec

Polish

Etymology

From s- +‎ postrzec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɔ.stʂɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔstʂɛt͡s
  • Syllabification: spo‧strzec

Verb

spostrzec pf (imperfective spostrzegać)

  1. (transitive) to notice, to perceive
  2. (reflexive) to realise, to become aware

Conjugation
Conjugation of spostrzec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spostrzec
future tense 1st spostrzegę spostrzeżemy
2nd spostrzeżesz spostrzeżecie
3rd spostrzeże spostrzegą
impersonal spostrzeże się
past tense 1st spostrzegłem spostrzegłam spostrzegliśmy spostrzegłyśmy
2nd spostrzegłeś spostrzegłaś spostrzegliście spostrzegłyście
3rd spostrzegł spostrzegła spostrzegło spostrzegli spostrzegły
impersonal spostrzeżono
conditional 1st spostrzegłbym spostrzegłabym spostrzeglibyśmy spostrzegłybyśmy
2nd spostrzegłbyś spostrzegłabyś spostrzeglibyście spostrzegłybyście
3rd spostrzegłby spostrzegłaby spostrzegłoby spostrzegliby spostrzegłyby
impersonal spostrzeżono by
imperative 1st niech spostrzegę spostrzeżmy
2nd spostrzeż spostrzeżcie
3rd niech spostrzeże niech spostrzegą
passive adjectival participle spostrzeżony spostrzeżona spostrzeżone spostrzeżeni spostrzeżone
anterior adverbial participle spostrzegłszy
verbal noun spostrzeżenie

Derived terms
noun

Further reading
  • spostrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spostrzec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.