sovitin
Finnish
(index so)
Etymology
From the verb sovittaa.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈso̞ʋit̪in]
- Hyphenation: so‧vi‧tin
Declension
| Inflection of sovitin (Kotus type 33/kytkin, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | sovitin | sovittimet | |
| genitive | sovittimen | sovittimien sovitinten | |
| partitive | sovitinta | sovittimia | |
| illative | sovittimeen | sovittimiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | sovitin | sovittimet | |
| accusative | nom. | sovitin | sovittimet |
| gen. | sovittimen | ||
| genitive | sovittimen | sovittimien sovitinten | |
| partitive | sovitinta | sovittimia | |
| inessive | sovittimessa | sovittimissa | |
| elative | sovittimesta | sovittimista | |
| illative | sovittimeen | sovittimiin | |
| adessive | sovittimella | sovittimilla | |
| ablative | sovittimelta | sovittimilta | |
| allative | sovittimelle | sovittimille | |
| essive | sovittimena | sovittimina | |
| translative | sovittimeksi | sovittimiksi | |
| instructive | — | sovittimin | |
| abessive | sovittimetta | sovittimitta | |
| comitative | — | sovittimineen | |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.