smarkać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *smъrkati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsmar.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -arkat͡ɕ
  • Syllabification: smar‧kać

Verb

smarkać impf (perfective smarknąć)

  1. (intransitive, colloquial) to blow one's nose
    Synonyms: wydmuchiwać nos, wysmarkiwać

Conjugation
Conjugation of smarkać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive smarkać
present tense 1st smarkam smarkamy
2nd smarkasz smarkacie
3rd smarka smarkają
impersonal smarka się
past tense 1st smarkałem smarkałam smarkaliśmy smarkałyśmy
2nd smarkałeś smarkałaś smarkaliście smarkałyście
3rd smarkał smarkała smarkało smarkali smarkały
impersonal smarkano
future tense 1st będę smarkał,
będę smarkać
 będę smarkała,
będę smarkać
 będziemy smarkali,
będziemy smarkać
 będziemy smarkały,
będziemy smarkać
2nd będziesz smarkał,
będziesz smarkać
 będziesz smarkała,
będziesz smarkać
 będziecie smarkali,
będziecie smarkać
 będziecie smarkały,
będziecie smarkać
3rd będzie smarkał,
będzie smarkać
 będzie smarkała,
będzie smarkać
 będzie smarkało,
będzie smarkać
 będą smarkali,
będą smarkać
 będą smarkały,
będą smarkać
impersonal będzie smarkać się
conditional 1st smarkałbym smarkałabym smarkalibyśmy smarkałybyśmy
2nd smarkałbyś smarkałabyś smarkalibyście smarkałybyście
3rd smarkałby smarkałaby smarkałoby smarkaliby smarkałyby
impersonal smarkano by
imperative 1st niech smarkam smarkajmy
2nd smarkaj smarkajcie
3rd niech smarka niech smarkają
active adjectival participle smarkający smarkająca smarkające smarkający smarkające
contemporary adverbial participle smarkając
verbal noun smarkanie
adjective
nouns

Further reading
  • smarkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • smarkać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.