skaleczyć

Polish

Etymology

From s- +‎ kaleczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /skaˈlɛ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: ska‧le‧czyć

Verb

skaleczyć pf (imperfective kaleczyć)

  1. (transitive) to cut (e.g. someone)
  2. (transitive, figurative) to murder, to butcher (e.g. language)
  3. (reflexive) to cut oneself

Conjugation
Conjugation of skaleczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skaleczyć
future tense 1st skaleczę skaleczymy
2nd skaleczysz skaleczycie
3rd skaleczy skaleczą
impersonal skaleczy się
past tense 1st skaleczyłem skaleczyłam skaleczyliśmy skaleczyłyśmy
2nd skaleczyłeś skaleczyłaś skaleczyliście skaleczyłyście
3rd skaleczył skaleczyła skaleczyło skaleczyli skaleczyły
impersonal skaleczono
conditional 1st skaleczyłbym skaleczyłabym skaleczylibyśmy skaleczyłybyśmy
2nd skaleczyłbyś skaleczyłabyś skaleczylibyście skaleczyłybyście
3rd skaleczyłby skaleczyłaby skaleczyłoby skaleczyliby skaleczyłyby
impersonal skaleczono by
imperative 1st niech skaleczę skaleczmy
2nd skalecz skaleczcie
3rd niech skaleczy niech skaleczą
passive adjectival participle skaleczony skaleczona skaleczone skaleczeni skaleczone
anterior adverbial participle skaleczywszy
verbal noun skaleczenie

Further reading
  • skaleczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skaleczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.