sivutoiminen

Finnish

Etymology

sivutoimi + -inen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsiʋuˌtoi̯minen/, [ˈs̠iʋuˌt̪o̞i̯mine̞n]
  • Rhymes: -oiminen
  • Syllabification: si‧vu‧toi‧mi‧nen

Adjective

sivutoiminen

  1. part-time, secondary

Declension

Inflection of sivutoiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative sivutoiminen sivutoimiset
genitive sivutoimisen sivutoimisten
sivutoimisien
partitive sivutoimista sivutoimisia
illative sivutoimiseen sivutoimisiin
singular plural
nominative sivutoiminen sivutoimiset
accusative nom. sivutoiminen sivutoimiset
gen. sivutoimisen
genitive sivutoimisen sivutoimisten
sivutoimisien
partitive sivutoimista sivutoimisia
inessive sivutoimisessa sivutoimisissa
elative sivutoimisesta sivutoimisista
illative sivutoimiseen sivutoimisiin
adessive sivutoimisella sivutoimisilla
ablative sivutoimiselta sivutoimisilta
allative sivutoimiselle sivutoimisille
essive sivutoimisena sivutoimisina
translative sivutoimiseksi sivutoimisiksi
instructive sivutoimisin
abessive sivutoimisetta sivutoimisitta
comitative sivutoimisine
Possessive forms of sivutoiminen (type nainen)
possessor singular plural
1st person sivutoimiseni sivutoimisemme
2nd person sivutoimisesi sivutoimisenne
3rd person sivutoimisensa
Only used with substantive adjectives, -inen adjectives used for comparisons of equality or agent participles.

Derived terms

  • sivutoimisesti
  • sivutoimisuus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.