siinto

Finnish

Etymology

siintää + -o

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsiːnto/, [ˈs̠iːn̪t̪o̞]
  • Rhymes: -iːnto
  • Syllabification: siin‧to

Noun

siinto

  1. looming, gleam

Declension

Inflection of siinto (Kotus type 1/valo, nt-nn gradation)
nominative siinto siinnot
genitive siinnon siintojen
partitive siintoa siintoja
illative siintoon siintoihin
singular plural
nominative siinto siinnot
accusative nom. siinto siinnot
gen. siinnon
genitive siinnon siintojen
partitive siintoa siintoja
inessive siinnossa siinnoissa
elative siinnosta siinnoista
illative siintoon siintoihin
adessive siinnolla siinnoilla
ablative siinnolta siinnoilta
allative siinnolle siinnoille
essive siintona siintoina
translative siinnoksi siinnoiksi
instructive siinnoin
abessive siinnotta siinnoitta
comitative siintoineen
Possessive forms of siinto (type valo)
possessor singular plural
1st person siintoni siintomme
2nd person siintosi siintonne
3rd person siintonsa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.