sattuminen

Finnish

Etymology

sattua + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɑtːuminen/, [ˈs̠ɑt̪ːuˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Syllabification: sat‧tu‧mi‧nen

Noun

sattuminen

  1. hurting
  2. happening, coming about

Declension

Inflection of sattuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative sattuminen sattumiset
genitive sattumisen sattumisten
sattumisien
partitive sattumista sattumisia
illative sattumiseen sattumisiin
singular plural
nominative sattuminen sattumiset
accusative nom. sattuminen sattumiset
gen. sattumisen
genitive sattumisen sattumisten
sattumisien
partitive sattumista sattumisia
inessive sattumisessa sattumisissa
elative sattumisesta sattumisista
illative sattumiseen sattumisiin
adessive sattumisella sattumisilla
ablative sattumiselta sattumisilta
allative sattumiselle sattumisille
essive sattumisena sattumisina
translative sattumiseksi sattumisiksi
instructive sattumisin
abessive sattumisetta sattumisitta
comitative sattumisineen
Possessive forms of sattuminen (type nainen)
possessor singular plural
1st person sattumiseni sattumisemme
2nd person sattumisesi sattumisenne
3rd person sattumisensa

Verb

sattuminen

  1. nominative of fourth infinitive of sattua
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.