sanue

Finnish

Etymology

sana + -ue. Coined by Finnish linguist Hannes Teppo in 1935.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɑnueˣ/, [ˈs̠ɑnue̞(ʔ)]
  • Rhymes: -ɑnue
  • Syllabification(key): sa‧nu‧e

Noun

sanue

  1. (linguistics) word family; the set of a word and words etymologically related to it

Declension

Inflection of sanue (Kotus type 48/hame, no gradation)
nominative sanue sanueet
genitive sanueen sanueiden
sanueitten
partitive sanuetta sanueita
illative sanueeseen sanueisiin
sanueihin
singular plural
nominative sanue sanueet
accusative nom. sanue sanueet
gen. sanueen
genitive sanueen sanueiden
sanueitten
partitive sanuetta sanueita
inessive sanueessa sanueissa
elative sanueesta sanueista
illative sanueeseen sanueisiin
sanueihin
adessive sanueella sanueilla
ablative sanueelta sanueilta
allative sanueelle sanueille
essive sanueena sanueina
translative sanueeksi sanueiksi
instructive sanuein
abessive sanueetta sanueitta
comitative sanueineen
Possessive forms of sanue (type hame)
possessor singular plural
1st person sanueeni sanueemme
2nd person sanueesi sanueenne
3rd person sanueensa

References

  1. Heikkinen, Vesa, editor (2017), “Sanoin saavutettu: 1930-luku”, in Sanoin saavutettu ‒ satavuotias Suomi (in Finnish), Kotimaisten kielten keskus

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.