sürtük

Turkish

Etymology

From Old Turkic. Compare sürtmek.

Pronunciation
  • IPA(key): [syrtyc]

Noun

sürtük (definite accusative sürtüğü, plural sürtükler)

  1. (derogatory, slang) slut, bitch

Declension
Inflection
Nominative sürtük
Definite accusative sürtüğü
Singular Plural
Nominative sürtük sürtükler
Definite accusative sürtüğü sürtükleri
Dative sürtüğe sürtüklere
Locative sürtükte sürtüklerde
Ablative sürtükten sürtüklerden
Genitive sürtüğün sürtüklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular sürtüğüm sürtüklerim
2nd singular sürtüğün sürtüklerin
3rd singular sürtüğü sürtükleri
1st plural sürtüğümüz sürtüklerimiz
2nd plural sürtüğünüz sürtükleriniz
3rd plural sürtükleri sürtükleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular sürtüğüm sürtüklerim
2nd singular sürtüksün sürtüklersin
3rd singular sürtük
sürtüktür		 sürtükler
sürtüklerdir
1st plural sürtüküz sürtükleriz
2nd plural sürtüksünüz sürtüklersiniz
3rd plural sürtükler sürtüklerdir

Derived terms

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.