ruum
See also: Ruum
Estonian
Etymology
Borrowed from Middle Low German rûm, from Old Saxon rūm, from Proto-Germanic *rūmą.
Declension
Declension of ruum (type riik)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ruum | ruumid |
| genitive | ruumi | ruumide |
| partitive | ruumi | ruume / ruumisid |
| illative | ruumi / ruumisse | ruumidesse |
| inessive | ruumis | ruumides |
| elative | ruumist | ruumidest |
| allative | ruumile | ruumidele |
| adessive | ruumil | ruumidel |
| ablative | ruumilt | ruumidelt |
| translative | ruumiks | ruumideks |
| terminative | ruumini | ruumideni |
| essive | ruumina | ruumidena |
| abessive | ruumita | ruumideta |
| comitative | ruumiga | ruumidega |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.