rustaaminen

Finnish

Etymology

rustata + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrustɑːminen/, [ˈrus̠t̪ɑːˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Syllabification: rus‧taa‧mi‧nen

Noun

rustaaminen

  1. (colloquial) writing

Declension

Inflection of rustaaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative rustaaminen rustaamiset
genitive rustaamisen rustaamisten
rustaamisien
partitive rustaamista rustaamisia
illative rustaamiseen rustaamisiin
singular plural
nominative rustaaminen rustaamiset
accusative nom. rustaaminen rustaamiset
gen. rustaamisen
genitive rustaamisen rustaamisten
rustaamisien
partitive rustaamista rustaamisia
inessive rustaamisessa rustaamisissa
elative rustaamisesta rustaamisista
illative rustaamiseen rustaamisiin
adessive rustaamisella rustaamisilla
ablative rustaamiselta rustaamisilta
allative rustaamiselle rustaamisille
essive rustaamisena rustaamisina
translative rustaamiseksi rustaamisiksi
instructive rustaamisin
abessive rustaamisetta rustaamisitta
comitative rustaamisineen
Possessive forms of rustaaminen (type nainen)
possessor singular plural
1st person rustaamiseni rustaamisemme
2nd person rustaamisesi rustaamisenne
3rd person rustaamisensa

Verb

rustaaminen

  1. nominative of fourth infinitive of rustata
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.