rubricatus
See also: Rubricatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ru.briˈkaː.tus/, [rʊ.brɪˈkaː.tʊs]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | rubricātus | rubricāta | rubricātum | rubricātī | rubricātae | rubricāta | |
| Genitive | rubricātī | rubricātae | rubricātī | rubricātōrum | rubricātārum | rubricātōrum | |
| Dative | rubricātō | rubricātae | rubricātō | rubricātīs | rubricātīs | rubricātīs | |
| Accusative | rubricātum | rubricātam | rubricātum | rubricātōs | rubricātās | rubricāta | |
| Ablative | rubricātō | rubricātā | rubricātō | rubricātīs | rubricātīs | rubricātīs | |
| Vocative | rubricāte | rubricāta | rubricātum | rubricātī | rubricātae | rubricāta | |
Related terms
References
- rubricatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- rubricatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- rubricatus in William Smith, editor (1854, 1857) A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.