ripotare
Italian
Verb
ripotàre (first-person singular present ripóto or ripòto[1], first-person singular past historic ripotài, past participle ripotàto, unknown auxiliary)
- to prune again
Conjugation
Conjugation of ripotàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ripotàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | ? | gerund | ripotàndo | |||
present participle | ripotànte | past participle | ripotàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripóto, ripòto | ripóti, ripòti | ripóta, ripòta | ripotiàmo | ripotàte | ripótano, ripòtano |
imperfect | ripotàvo | ripotàvi | ripotàva | ripotavàmo | ripotavàte | ripotàvano |
past historic | ripotài | ripotàsti | ripotò | ripotàmmo | ripotàste | ripotàrono |
future | ripoterò | ripoterài | ripoterà | ripoterémo | ripoteréte | ripoterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripoterèi | ripoterésti | ripoterèbbe, ripoterébbe | ripoterémmo | ripoteréste | ripoterèbbero, ripoterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ripóti, ripòti | ripóti, ripòti | ripóti, ripòti | ripotiàmo | ripotiàte | ripótino, ripòtino |
imperfect | ripotàssi | ripotàssi | ripotàsse | ripotàssimo | ripotàste | ripotàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ripóta, ripòta | ripóti, ripòti | ripotiàmo | ripotàte | ripótino, ripòtino | ||
negative imperative | non ripotàre | non ripóti, non ripòti | non ripotiàmo | non ripotàte | non ripótino, non ripòtino |
Related terms
References
- poto in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.