riitainen

Finnish

Etymology

riita + -inen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈriːtɑi̯nen/, [ˈriːt̪ɑi̯ne̞n]
  • Rhymes: -iːtɑinen
  • Syllabification: rii‧tai‧nen

Adjective

riitainen (comparative riitaisempi, superlative riitaisin)

  1. disputed, contentious
  2. quarrelsome
  3. internecine

Declension

Inflection of riitainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative riitainen riitaiset
genitive riitaisen riitaisten
riitaisien
partitive riitaista riitaisia
illative riitaiseen riitaisiin
singular plural
nominative riitainen riitaiset
accusative nom. riitainen riitaiset
gen. riitaisen
genitive riitaisen riitaisten
riitaisien
partitive riitaista riitaisia
inessive riitaisessa riitaisissa
elative riitaisesta riitaisista
illative riitaiseen riitaisiin
adessive riitaisella riitaisilla
ablative riitaiselta riitaisilta
allative riitaiselle riitaisille
essive riitaisena riitaisina
translative riitaiseksi riitaisiksi
instructive riitaisin
abessive riitaisetta riitaisitta
comitative riitaisine
Possessive forms of riitainen (type nainen)
possessor singular plural
1st person riitaiseni riitaisemme
2nd person riitaisesi riitaisenne
3rd person riitaisensa
Only used with substantive adjectives, -inen adjectives used for comparisons of equality or agent participles.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.