riippumaton

Finnish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈriːpːumɑton/, [ˈriːpːuˌmɑt̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑton
  • Syllabification(key): riip‧pu‧ma‧ton

Etymology 1

riippua (to depend) + -maton. First attested in Carl Helenius: Suomalainen ja ruozalainen sanakirja ("Finnish and Swedish Dictionary", 1838).

Adjective

riippumaton (comparative riippumattomampi, superlative riippumattomin)

  1. independent (not depending)
Usage notes

"of" is expressed with the elative case.

Declension
Inflection of riippumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative riippumaton riippumattomat
genitive riippumattoman riippumattomien
partitive riippumatonta riippumattomia
illative riippumattomaan riippumattomiin
singular plural
nominative riippumaton riippumattomat
accusative nom. riippumaton riippumattomat
gen. riippumattoman
genitive riippumattoman riippumattomien
riippumatontenrare
partitive riippumatonta riippumattomia
inessive riippumattomassa riippumattomissa
elative riippumattomasta riippumattomista
illative riippumattomaan riippumattomiin
adessive riippumattomalla riippumattomilla
ablative riippumattomalta riippumattomilta
allative riippumattomalle riippumattomille
essive riippumattomana riippumattomina
translative riippumattomaksi riippumattomiksi
instructive riippumattomin
abessive riippumattomatta riippumattomitta
comitative riippumattomine
Possessive forms of riippumaton (type onneton)
Rare. Only used with substantive adjectives.
possessor singular plural
1st person riippumattomani riippumattomamme
2nd person riippumattomasi riippumattomanne
3rd person riippumattomansa
Derived terms

Participle

riippumaton

  1. nega participle of riippua

Noun

riippumaton

  1. genitive singular of riippumatto
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.