remivagus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /reːˈmi.wa.ɡus/, [reːˈmɪ.wa.ɡʊs]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | rēmivagus | rēmivaga | rēmivagum | rēmivagī | rēmivagae | rēmivaga | |
| Genitive | rēmivagī | rēmivagae | rēmivagī | rēmivagōrum | rēmivagārum | rēmivagōrum | |
| Dative | rēmivagō | rēmivagō | rēmivagīs | ||||
| Accusative | rēmivagum | rēmivagam | rēmivagum | rēmivagōs | rēmivagās | rēmivaga | |
| Ablative | rēmivagō | rēmivagā | rēmivagō | rēmivagīs | |||
| Vocative | rēmivage | rēmivaga | rēmivagum | rēmivagī | rēmivagae | rēmivaga | |
References
- remivagus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- remivagus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.