reformatus
See also: református
Latin
Etymology
Perfect passive participle of refōrmō (“transform, reshape”).
Participle
refōrmātus m (feminine refōrmāta, neuter refōrmātum); first/second declension
- transformed, reformed, having been transformed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | refōrmātus | refōrmāta | refōrmātum | refōrmātī | refōrmātae | refōrmāta | |
| Genitive | refōrmātī | refōrmātae | refōrmātī | refōrmātōrum | refōrmātārum | refōrmātōrum | |
| Dative | refōrmātō | refōrmātae | refōrmātō | refōrmātīs | refōrmātīs | refōrmātīs | |
| Accusative | refōrmātum | refōrmātam | refōrmātum | refōrmātōs | refōrmātās | refōrmāta | |
| Ablative | refōrmātō | refōrmātā | refōrmātō | refōrmātīs | refōrmātīs | refōrmātīs | |
| Vocative | refōrmāte | refōrmāta | refōrmātum | refōrmātī | refōrmātae | refōrmāta | |
References
- reformatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- reformatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.