raunio
Finnish
Etymology
rauna + -io, derived from a borrowing from Old Norse hraun. Related to Ingrian raunio, Karelian raunivo and Votic raunio.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɑu̯nio/, [ˈrɑu̯nio̞]
- Rhymes: -ɑunio
- Syllabification(key): rau‧ni‧o
Declension
| Inflection of raunio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | raunio | rauniot | |
| genitive | raunion | raunioiden raunioitten | |
| partitive | rauniota | raunioita | |
| illative | raunioon | raunioihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | raunio | rauniot | |
| accusative | nom. | raunio | rauniot |
| gen. | raunion | ||
| genitive | raunion | raunioiden raunioitten | |
| partitive | rauniota | raunioita | |
| inessive | rauniossa | raunioissa | |
| elative | rauniosta | raunioista | |
| illative | raunioon | raunioihin | |
| adessive | rauniolla | raunioilla | |
| ablative | rauniolta | raunioilta | |
| allative | rauniolle | raunioille | |
| essive | rauniona | raunioina | |
| translative | raunioksi | raunioiksi | |
| instructive | — | raunioin | |
| abessive | rauniotta | raunioitta | |
| comitative | — | raunioineen | |
| Possessive forms of raunio (type valtio) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | raunioni | rauniomme |
| 2nd person | rauniosi | raunionne |
| 3rd person | raunionsa | |
Derived terms
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.