rantamerkki

Finnish

Etymology

ranta + merkki

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɑntɑˌmerkːi/, [ˈrɑnt̪ɑˌme̞rkːi]
  • Hyphenation: ran‧ta‧merk‧ki

Noun

rantamerkki

  1. (geology) any formation characteristic of a former beach

Declension

Inflection of rantamerkki (Kotus type 5/risti, kk-k gradation)
nominative rantamerkki rantamerkit
genitive rantamerkin rantamerkkien
partitive rantamerkkiä rantamerkkejä
illative rantamerkkiin rantamerkkeihin
singular plural
nominative rantamerkki rantamerkit
accusative nom. rantamerkki rantamerkit
gen. rantamerkin
genitive rantamerkin rantamerkkien
partitive rantamerkkiä rantamerkkejä
inessive rantamerkissä rantamerkeissä
elative rantamerkistä rantamerkeistä
illative rantamerkkiin rantamerkkeihin
adessive rantamerkillä rantamerkeillä
ablative rantamerkiltä rantamerkeiltä
allative rantamerkille rantamerkeille
essive rantamerkkinä rantamerkkeinä
translative rantamerkiksi rantamerkeiksi
instructive rantamerkein
abessive rantamerkittä rantamerkeittä
comitative rantamerkkeineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.