rantakukka

Finnish

Etymology

ranta (beach) + kukka (flower)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɑntɑˌkukːɑ/, [ˈrɑn̪t̪ɑˌkukːɑ]
  • Rhymes: -ukːɑ
  • Syllabification(key): ran‧ta‧kuk‧ka

Noun

rantakukka

  1. purple loosestrife, Lythrum salicaria (semi-aquatic herbaceous plant)
  2. a plant of the genus Lythrum

Declension

Inflection of rantakukka (Kotus type 10*A/koira, kk-k gradation)
nominative rantakukka rantakukat
genitive rantakukan rantakukkien
partitive rantakukkaa rantakukkia
illative rantakukkaan rantakukkiin
singular plural
nominative rantakukka rantakukat
accusative nom. rantakukka rantakukat
gen. rantakukan
genitive rantakukan rantakukkien
rantakukkainrare
partitive rantakukkaa rantakukkia
inessive rantakukassa rantakukissa
elative rantakukasta rantakukista
illative rantakukkaan rantakukkiin
adessive rantakukalla rantakukilla
ablative rantakukalta rantakukilta
allative rantakukalle rantakukille
essive rantakukkana rantakukkina
translative rantakukaksi rantakukiksi
instructive rantakukin
abessive rantakukatta rantakukitta
comitative rantakukkineen
Possessive forms of rantakukka (type koira)
possessor singular plural
1st person rantakukkani rantakukkamme
2nd person rantakukkasi rantakukkanne
3rd person rantakukkansa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.