rakkari

Finnish

Etymology

From Swedish rackare.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɑkːɑri/, [ˈrɑkːɑri]
  • Rhymes: -ɑkːɑri
  • Syllabification(key): rak‧ka‧ri

Noun

rakkari

  1. (dialectal) rascal, thug, chav (anti-social youngster)

Declension

Inflection of rakkari (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative rakkari rakkarit
genitive rakkarin rakkarien
rakkareiden
rakkareitten
partitive rakkaria rakkareita
rakkareja
illative rakkariin rakkareihin
singular plural
nominative rakkari rakkarit
accusative nom. rakkari rakkarit
gen. rakkarin
genitive rakkarin rakkarien
rakkareiden
rakkareitten
partitive rakkaria rakkareita
rakkareja
inessive rakkarissa rakkareissa
elative rakkarista rakkareista
illative rakkariin rakkareihin
adessive rakkarilla rakkareilla
ablative rakkarilta rakkareilta
allative rakkarille rakkareille
essive rakkarina rakkareina
translative rakkariksi rakkareiksi
instructive rakkarein
abessive rakkaritta rakkareitta
comitative rakkareineen
Possessive forms of rakkari (type paperi)
possessor singular plural
1st person rakkarini rakkarimme
2nd person rakkarisi rakkarinne
3rd person rakkarinsa

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.