rúd
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈruːd]
- Hyphenation: rúd
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | rúd | rudak |
| accusative | rudat | rudakat |
| dative | rúdnak | rudaknak |
| instrumental | rúddal | rudakkal |
| causal-final | rúdért | rudakért |
| translative | rúddá | rudakká |
| terminative | rúdig | rudakig |
| essive-formal | rúdként | rudakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rúdban | rudakban |
| superessive | rúdon | rudakon |
| adessive | rúdnál | rudaknál |
| illative | rúdba | rudakba |
| sublative | rúdra | rudakra |
| allative | rúdhoz | rudakhoz |
| elative | rúdból | rudakból |
| delative | rúdról | rudakról |
| ablative | rúdtól | rudaktól |
| Possessive forms of rúd | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | rudam | rúdjaim |
| 2nd person sing. | rudad | rúdjaid |
| 3rd person sing. | rúdja | rúdjai |
| 1st person plural | rudunk | rúdjaink |
| 2nd person plural | rudatok | rúdjaitok |
| 3rd person plural | rúdjuk | rúdjaik |
References
- Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.