pyszczyć

Polish

Etymology

From pysk +‎ -yć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɨʂ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨʂt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: pysz‧czyć

Verb

pyszczyć impf

  1. (intransitive, colloquial) to mouth off
    Synonym: pyskować

Conjugation
Conjugation of pyszczyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pyszczyć
present tense 1st pyszczę pyszczymy
2nd pyszczysz pyszczycie
3rd pyszczy pyszczą
impersonal pyszczy się
past tense 1st pyszczyłem pyszczyłam pyszczyliśmy pyszczyłyśmy
2nd pyszczyłeś pyszczyłaś pyszczyliście pyszczyłyście
3rd pyszczył pyszczyła pyszczyło pyszczyli pyszczyły
impersonal pyszczono
future tense 1st będę pyszczył,
będę pyszczyć
 będę pyszczyła,
będę pyszczyć
 będziemy pyszczyli,
będziemy pyszczyć
 będziemy pyszczyły,
będziemy pyszczyć
2nd będziesz pyszczył,
będziesz pyszczyć
 będziesz pyszczyła,
będziesz pyszczyć
 będziecie pyszczyli,
będziecie pyszczyć
 będziecie pyszczyły,
będziecie pyszczyć
3rd będzie pyszczył,
będzie pyszczyć
 będzie pyszczyła,
będzie pyszczyć
 będzie pyszczyło,
będzie pyszczyć
 będą pyszczyli,
będą pyszczyć
 będą pyszczyły,
będą pyszczyć
impersonal będzie pyszczyć się
conditional 1st pyszczyłbym pyszczyłabym pyszczylibyśmy pyszczyłybyśmy
2nd pyszczyłbyś pyszczyłabyś pyszczylibyście pyszczyłybyście
3rd pyszczyłby pyszczyłaby pyszczyłoby pyszczyliby pyszczyłyby
impersonal pyszczono by
imperative 1st niech pyszczę pyszczmy
2nd pyszcz pyszczcie
3rd niech pyszczy niech pyszczą
active adjectival participle pyszczący pyszcząca pyszczące pyszczący pyszczące
contemporary adverbial participle pyszcząc
verbal noun pyszczenie
adjective
noun

Further reading
  • pyszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pyszczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.