purpuratus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pur.puˈraː.tus/, [pʊr.pʊˈraː.tʊs]
Adjective
purpurātus (feminine purpurāta, neuter purpurātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | purpurātus | purpurāta | purpurātum | purpurātī | purpurātae | purpurāta | |
| Genitive | purpurātī | purpurātae | purpurātī | purpurātōrum | purpurātārum | purpurātōrum | |
| Dative | purpurātō | purpurātō | purpurātīs | ||||
| Accusative | purpurātum | purpurātam | purpurātum | purpurātōs | purpurātās | purpurāta | |
| Ablative | purpurātō | purpurātā | purpurātō | purpurātīs | |||
| Vocative | purpurāte | purpurāta | purpurātum | purpurātī | purpurātae | purpurāta | |
References
- purpuratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- purpuratus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- purpuratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.