pujo
See also: pujó
Catalan
Finnish
Etymology 1
From Proto-Finnic *pujo. Cognate with Estonian puju. Probably from the same root as pujottaa, pujahtaa, i.e. pujoa.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpujo/, [ˈpujo̞]
- Rhymes: -ujo
- Syllabification(key): pu‧jo
Declension
| Inflection of pujo (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | pujo | pujot | |
| genitive | pujon | pujojen | |
| partitive | pujoa | pujoja | |
| illative | pujoon | pujoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | pujo | pujot | |
| accusative | nom. | pujo | pujot |
| gen. | pujon | ||
| genitive | pujon | pujojen | |
| partitive | pujoa | pujoja | |
| inessive | pujossa | pujoissa | |
| elative | pujosta | pujoista | |
| illative | pujoon | pujoihin | |
| adessive | pujolla | pujoilla | |
| ablative | pujolta | pujoilta | |
| allative | pujolle | pujoille | |
| essive | pujona | pujoina | |
| translative | pujoksi | pujoiksi | |
| instructive | — | pujoin | |
| abessive | pujotta | pujoitta | |
| comitative | — | pujoineen | |
| Possessive forms of pujo (type valo) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | pujoni | pujomme |
| 2nd person | pujosi | pujonne |
| 3rd person | pujonsa | |
Etymology 2
From pujoa.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpujoˣ/, [ˈpujo̞(ʔ)]
- Rhymes: -ujo
- Syllabification(key): pu‧jo
Verb
pujo
References
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpuxo/ [ˈpu.xo]
Audio (file) - Rhymes: -uxo
- Syllabification: pu‧jo
Further reading
- “pujo”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.