pugnitus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈpuɡ.ni.tus/, [ˈpʊŋ.nɪ.tʊs]
Adjective
pugnitus (feminine pugnita, neuter pugnitum); first/second-declension adjective
- with the fists
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pugnitus | pugnita | pugnitum | pugnitī | pugnitae | pugnita | |
Genitive | pugnitī | pugnitae | pugnitī | pugnitōrum | pugnitārum | pugnitōrum | |
Dative | pugnitō | pugnitō | pugnitīs | ||||
Accusative | pugnitum | pugnitam | pugnitum | pugnitōs | pugnitās | pugnita | |
Ablative | pugnitō | pugnitā | pugnitō | pugnitīs | |||
Vocative | pugnite | pugnita | pugnitum | pugnitī | pugnitae | pugnita |
References
- pugnitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pugnitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.