przytoczyć

Polish

Etymology

From przy- +‎ toczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧to‧czyć

Verb

przytoczyć pf (imperfective przytaczać)

  1. (transitive) to bring to some place by rolling
  2. (transitive) to quote, to cite
    Synonym: zacytować
  3. (transitive) to list, to enumerate
    Synonyms: wymienić, wyliczyć
  4. (reflexive) to reach some place by rolling
  5. (reflexive) to roll in, to trundle in (arrive slowly or cumbersomely)

Conjugation
Conjugation of przytoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przytoczyć
future tense 1st przytoczę przytoczymy
2nd przytoczysz przytoczycie
3rd przytoczy przytoczą
impersonal przytoczy się
past tense 1st przytoczyłem przytoczyłam przytoczyliśmy przytoczyłyśmy
2nd przytoczyłeś przytoczyłaś przytoczyliście przytoczyłyście
3rd przytoczył przytoczyła przytoczyło przytoczyli przytoczyły
impersonal przytoczono
conditional 1st przytoczyłbym przytoczyłabym przytoczylibyśmy przytoczyłybyśmy
2nd przytoczyłbyś przytoczyłabyś przytoczylibyście przytoczyłybyście
3rd przytoczyłby przytoczyłaby przytoczyłoby przytoczyliby przytoczyłyby
impersonal przytoczono by
imperative 1st niech przytoczę przytoczmy
2nd przytocz przytoczcie
3rd niech przytoczy niech przytoczą
passive adjectival participle przytoczony przytoczona przytoczone przytoczeni przytoczone
anterior adverbial participle przytoczywszy
verbal noun przytoczenie

Further reading
  • przytoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przytoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.