prosić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈprɔ.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
  • Syllabification: pro‧sić

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *prosìti, from Proto-Balto-Slavic *práśīˀtei, from Proto-Indo-European *proḱ-éye-ti, causative of *preḱ- (“to ask”).

Verb

prosić impf (perfective poprosić)

  1. (transitive) to ask for, to request [+ o (accusative) = something]
  2. (transitive) to invite [+accusative = someone]
  3. (reflexive) to beg, to implore [+ o (accusative) = something]
    Synonym: błagać
  4. (reflexive) to cry out for [+ o (accusative) = something]
  5. (reflexive) to ask for, to invite [+ o (accusative) = something] (to increase the likelihood of something by persisting in some action)
Conjugation
Conjugation of prosić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive prosić
present tense 1st proszę prosimy
2nd prosisz prosicie
3rd prosi proszą
impersonal prosi się
past tense 1st prosiłem prosiłam prosiliśmy prosiłyśmy
2nd prosiłeś prosiłaś prosiliście prosiłyście
3rd prosił prosiła prosiło prosili prosiły
impersonal proszono
future tense 1st będę prosił,
będę prosić
 będę prosiła,
będę prosić
 będziemy prosili,
będziemy prosić
 będziemy prosiły,
będziemy prosić
2nd będziesz prosił,
będziesz prosić
 będziesz prosiła,
będziesz prosić
 będziecie prosili,
będziecie prosić
 będziecie prosiły,
będziecie prosić
3rd będzie prosił,
będzie prosić
 będzie prosiła,
będzie prosić
 będzie prosiło,
będzie prosić
 będą prosili,
będą prosić
 będą prosiły,
będą prosić
impersonal będzie prosić się
conditional 1st prosiłbym prosiłabym prosilibyśmy prosiłybyśmy
2nd prosiłbyś prosiłabyś prosilibyście prosiłybyście
3rd prosiłby prosiłaby prosiłoby prosiliby prosiłyby
impersonal proszono by
imperative 1st niech proszę prośmy
2nd proś proście
3rd niech prosi niech proszą
active adjectival participle proszący prosząca proszące proszący proszące
passive adjectival participle proszony proszona proszone proszeni proszone
contemporary adverbial participle prosząc
verbal noun proszenie
Derived terms
interjection
verbs
noun

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *porsiti sę. By surface analysis, prosię +‎ -ić.

Verb

prosić impf (perfective oprosić)

  1. (reflexive, of sows) to farrow
    Hypernym: rodzić
Conjugation
Conjugation of prosić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive prosić
present tense 1st proszę prosimy
2nd prosisz prosicie
3rd prosi proszą
impersonal prosi się
past tense 1st prosiłem prosiłam prosiliśmy prosiłyśmy
2nd prosiłeś prosiłaś prosiliście prosiłyście
3rd prosił prosiła prosiło prosili prosiły
impersonal proszono
future tense 1st będę prosił,
będę prosić
 będę prosiła,
będę prosić
 będziemy prosili,
będziemy prosić
 będziemy prosiły,
będziemy prosić
2nd będziesz prosił,
będziesz prosić
 będziesz prosiła,
będziesz prosić
 będziecie prosili,
będziecie prosić
 będziecie prosiły,
będziecie prosić
3rd będzie prosił,
będzie prosić
 będzie prosiła,
będzie prosić
 będzie prosiło,
będzie prosić
 będą prosili,
będą prosić
 będą prosiły,
będą prosić
impersonal będzie prosić się
conditional 1st prosiłbym prosiłabym prosilibyśmy prosiłybyśmy
2nd prosiłbyś prosiłabyś prosilibyście prosiłybyście
3rd prosiłby prosiłaby prosiłoby prosiliby prosiłyby
impersonal proszono by
imperative 1st niech proszę prośmy
2nd proś proście
3rd niech prosi niech proszą
active adjectival participle proszący prosząca proszące proszący proszące
contemporary adverbial participle prosząc
verbal noun proszenie
nouns

Further reading
  • prosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • prosić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.