profecticius

Latin

Alternative forms

Etymology

profectus (perfect passive participle of proficīscor (I depart, leave)) + -icius

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /pro.fekˈtiː.ki.us/, [prɔ.fɛkˈt̪iː.ki.ʊs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /pro.fekˈti.t͡ʃi.us/, [prɔ.fɛkˈt̪iː.t͡ʃi.us]
  • (Vulgar) IPA(key): /pro.fekˈtiː.ki.us/, [pro.fekˈti.kʲo.os]

Adjective

profectīcius (feminine profectīcia, neuter profectīcium); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) That comes from a father or grandfather.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative profectīcius profectīcia profectīcium profectīciī profectīciae profectīcia
Genitive profectīciī profectīciae profectīciī profectīciōrum profectīciārum profectīciōrum
Dative profectīciō profectīciō profectīciīs
Accusative profectīcium profectīciam profectīcium profectīciōs profectīciās profectīcia
Ablative profectīciō profectīciā profectīciō profectīciīs
Vocative profectīcie profectīcia profectīcium profectīciī profectīciae profectīcia

Descendants

  • Italian: profettizio

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.