praestabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯sˈtaː.bi.lis/, [prae̯sˈtaː.bɪ.lɪs]
Adjective
praestābilis (neuter praestābile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | praestābilis | praestābile | praestābilēs | praestābilia | |
| Genitive | praestābilis | praestābilis | praestābilium | praestābilium | |
| Dative | praestābilī | praestābilī | praestābilibus | praestābilibus | |
| Accusative | praestābilem | praestābile | praestābilēs, praestābilīs | praestābilia | |
| Ablative | praestābilī | praestābilī | praestābilibus | praestābilibus | |
| Vocative | praestābilis | praestābile | praestābilēs | praestābilia | |
References
- praestabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praestabilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praestabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.