praestabilis

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /prae̯sˈtaː.bi.lis/, [prae̯sˈtaː.bɪ.lɪs]

Adjective

praestābilis (neuter praestābile); third declension

  1. preeminent, distinguished, excellent
  2. exalted

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praestābilis praestābile praestābilēs praestābilia
Genitive praestābilis praestābilis praestābilium praestābilium
Dative praestābilī praestābilī praestābilibus praestābilibus
Accusative praestābilem praestābile praestābilēs, praestābilīs praestābilia
Ablative praestābilī praestābilī praestābilibus praestābilibus
Vocative praestābilis praestābile praestābilēs praestābilia

References

  • praestabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praestabilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praestabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.