praefatio

Latin

Etymology

From praefor + -tiō, from prae- + for.

Noun

praefātiō f (genitive praefātiōnis); third declension

  1. preface, prologue
  2. appellation, title, honorific

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative praefātiō praefātiōnēs
Genitive praefātiōnis praefātiōnum
Dative praefātiōnī praefātiōnibus
Accusative praefātiōnem praefātiōnēs
Ablative praefātiōne praefātiōnibus
Vocative praefātiō praefātiōnēs

Descendants

References

  • praefatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praefatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praefatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • praefatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • praefatio in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.