polizać

Polish

Etymology

From po- +‎ lizać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈli.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -izat͡ɕ
  • Syllabification: po‧li‧zać

Verb

polizać pf

  1. (transitive) to give a lick (to stroke with a tongue)
  2. (reflexive) to give oneself a lick

Conjugation
Conjugation of polizać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polizać
future tense 1st poliżę poliżemy
2nd poliżesz poliżecie
3rd poliże poliżą
impersonal poliże się
past tense 1st polizałem polizałam polizaliśmy polizałyśmy
2nd polizałeś polizałaś polizaliście polizałyście
3rd polizał polizała polizało polizali polizały
impersonal polizano
conditional 1st polizałbym polizałabym polizalibyśmy polizałybyśmy
2nd polizałbyś polizałabyś polizalibyście polizałybyście
3rd polizałby polizałaby polizałoby polizaliby polizałyby
impersonal polizano by
imperative 1st niech poliżę poliżmy
2nd poliż poliżcie
3rd niech poliże niech poliżą
passive adjectival participle polizany polizana polizane polizani polizane
anterior adverbial participle polizawszy
verbal noun polizanie

Further reading
  • polizać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polizać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.