podrapać

Polish

Etymology

From po- +‎ drapać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈdra.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -apat͡ɕ
  • Syllabification: po‧dra‧pać

Verb

podrapać pf

  1. (transitive) to scratch (to rub a surface with a sharp object)
  2. (transitive) to leave marks on a surface by scratching
  3. (reflexive) to scratch oneself
  4. (reflexive) to get scratched by something sharp

Conjugation
Conjugation of podrapać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podrapać
future tense 1st podrapię podrapiemy
2nd podrapiesz podrapiecie
3rd podrapie podrapią
impersonal podrapie się
past tense 1st podrapałem podrapałam podrapaliśmy podrapałyśmy
2nd podrapałeś podrapałaś podrapaliście podrapałyście
3rd podrapał podrapała podrapało podrapali podrapały
impersonal podrapano
conditional 1st podrapałbym podrapałabym podrapalibyśmy podrapałybyśmy
2nd podrapałbyś podrapałabyś podrapalibyście podrapałybyście
3rd podrapałby podrapałaby podrapałoby podrapaliby podrapałyby
impersonal podrapano by
imperative 1st niech podrapię podrapmy
2nd podrap podrapcie
3rd niech podrapie niech podrapią
passive adjectival participle podrapany podrapana podrapane podrapani podrapane
anterior adverbial participle podrapawszy
verbal noun podrapanie

Further reading
  • podrapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podrapać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.